TEATR pokolenia czterdziestolatków
Po latach doświadczeń zebranych na deskach krakowskich i warszawskich teatrów, Tomasz Karolak założył teatr IMKA, jako artystyczny głos pokolenia czterdziestolatków. Aktor wraz z przyjaciółmi postanowił stworzyć miejsce, służące istotnej i ciekawej rozmowie z widzami.
Teatr założony wiosną 2010 roku, przeznaczony jest dla szerokiej publiczności, która szuka w teatrze czegoś więcej niż bezrefleksyjnej rozrywki. IMKA daje szansę na spędzenie wieczoru w nietuzinkowy sposób. Oprócz dobrej zabawy i śmiechu proponuje wybitną literaturę, która stawia ważkie pytania i prowokuje do głębszych przemyśleń. Znakiem szczególnym wszystkich spektakli jest znakomite aktorstwo teatralne i reżyseria. Z teatrem na stałe współpracują uznani aktorzy, m.in.: Jan Peszek czy Magdalena Cielecka. Kluczową rolę w tworzeniu specyficznego klimatu teatru odgrywają nietuzinkowi reżyserzy, tacy jak Mikołaj Grabowski, Krzysztof Materna czy Artur Tyszkiewicz. Teatr mieści się w przedwojennej siedzibie międzynarodowej organizacji YMCA w budynku przy ulicy M. Konopnickiej 6. Nazwa Teatru i jego działalność wpisują się w dawną tradycję Warszawy. W 2011 r. Teatr IMKA zdobył nagrodę „Wdechy” dodatku „Co jest Grane” Gazety Wyborczej w kategorii Miejsce Roku.
Opis wybranych spektakli
„Dzienniki” wg Gombrowicza
Dzienniki w sposób ironiczny, cyniczny i z humorem opowiadają losy autora, który w dyskusji ze sobą samym podejmuje dialog z tradycją kultury polskiej. Komentuje bieżące wydarzenia polityczne dotyczące Polski i jej miejsca w Europie oraz świecie. Styl pracy powoduje, iż „Dzienniki” są zapisem poszukiwania własnej tożsamości oraz sensu własnej indywidualności. „Nigdy żaden naród nie potrzebował bardziej śmiechu, niż my dzisiaj. I nigdy żaden naród nie rozumiał śmiechu – jego roli wyzwalającej. Ale śmiech nasz dzisiejszy już nie może być śmiechem żywiołowym, czyli automatycznym – musi to być śmiech z premedytacją, humor stosowany na zimno i z powagą, musi to być najpoważniejsze zastosowanie śmiechu do naszej tragedii. Ten śmiech dyktowany strasznymi koniecznościami powinien by objąć nie tylko świat wrogów, ale przede wszystkim nas samych i w tym co mamy najdroższego.”
Witold Gombrowicz „Dzienniki” 1954
obsada: IWONA BIELSKA, MAGDALENA CIELECKA, PIOTR ADAMCZYK, TOMASZ KAROLAK, ANDRZEJ KONOPKA, JAN PESZEK, OLGA MYSŁOWSKA, RICARDO MARQUES
scenariusz i reżyseria MIKOŁAJ GRABOWSKI
muzyka OLGA MYSŁOWSKA
„Generał”
Niewątpliwym atutem spektaklu „Generał” w Teatrze IMKA jest fakt, że jego twórcy nie popadli w skrajność. Nie oglądamy więc ani panegiryku o współczesnym polityku, który wybrał mniejsze zło, ani krwawej opowieści o ludobójcy, w którym tkwi sama nikczemność. Uciekając się czasem do groteski, a czasem karykatury, pokazano w przejmujący sposób twórcę systemu totalitarnego żyjącego w całkowitej izolacji od społeczeństwa. Bardziej niż postać tragiczną przypomina marionetkę rozgrywającą swój spektakl w teatrze historii. Świetny Marek Kalita wypowiada kwestie Generała szeptem, a każde zdanie – tak jak u Wojciecha Jaruzelskiego – przypomina bardziej treść składanego raportu niż próbę szczerej refleksji. Nawet jeśli fragmenty tekstu brzmią jak kabaret, całość jest opowieścią przygnębiającą. Przejmujący dramat.
Jan Bończa-Szabłowski – Rzeczpospolita
Obsada: JANUSZ CHABIOR, NATALIA KALITA, MAREK KALITA, MAŁGORZATA MAŚLANKA, KRZYSZTOF OGŁOZA, ROBERT WABICH
autor JAROSŁAW JAKUBOWSKI
reżyseria ALEKSANDRA POPŁAWSKA I MAREK KALITA
muzyka JACEK GRUDZIEŃ