PSYCHOLOGIA mody

W problematyce psychospołecznych działań marketingowych należy zwrócić baczną uwagę na psychologię zjawiska mody.

Pragnę zasygnalizować to zagadnienie w następującym aspekcie: dlaczego kupujemy nowe ubrania i jak to wpływa na samopoczucie człowieka? Jak wypada między konfrontacją pomiędzy budowa fizyczną modela i ubraniem prezentowanym na nim a człowiekiem o przeciętnej urodzie i budowie ciała? Czyli mówiąc inaczej, wpływ wzorca doskonałego na przeciętny. Chodzi głównie o kobietę, ponieważ jej ciało, ma się rozumieć bez ubrania, jest już obiektem mody z adekwatnymi nazwami w zależności od kształtu i wagi. Występują więc określenia: „osa”, „trzcina”, „puszysta”, „posągowa”, „kształt rubensowski”, itp. Podczas oglądania światowych pokazów mody kobiety ulegają psychologicznej magii wizualnej. Modelki o idealnych kształtach prezentują piękne ubrania. Kobieta widząc tę doskonałość sądzi, że wystarczy kupić lansowane ubranie, by poprawić sobie sylwetkę, samopoczucie lub nawet „odjąć sobie kilka lat z życiorysu”. Zjawisko mody ma tę najbardziej typową i prozaiczną, a jednocześnie pozytywna cechę, że aktualnie panująca, obojętnie w jakim okresie historycznym, wydawała się najładniejsza. Była tym czego ludzie oczekiwali. Moda, młodość i uroda – każda kobieta chciałaby, aby to były jej wieczne atrybuty. Z psychologicznego punktu widzenia, tylko prawdziwa kobieta – bez względu na wiek – jest w stanie dokonać rzeczy możliwych i nie możliwych.

: Halina R. Niemczyk – krytyk mody, redaktor naczelna magazynu „Moda&Styl”. Organizuje wraz z dyr. Zarządzającą Anną Szpetkowską Galę Moda&Styl, na której przyznawane są statuetki „Enda” dla polskich firm z branży modowej.