Menu
Poczucie bezpieczeństwa to nie luksus, to prawo!

Poczucie bezpieczeństwa to nie luksus, to prawo!

Według tegorocznych badań Eurostatu Polska jest piątym najbezpieczniejszym krajem Europy, a trzecim w Unii Europejskiej. Zaledwie 4,4 procent Polaków zgłosiło przestęp­stwo, przemoc lub wandalizm w okolicy swojego miejsca zamieszkania. Trend w tych statystykach jest w dodatku wzrostowy. Czyni to z Polski jeden z najbezpieczniejszych krajów na globie.
Michał Młynarczyk

 

Bezpieczeństwo to towar deficytowy

Jednak nasz kraj znalazł się na trze­cim miejscu w Europie także w innym rankingu – średniej liczby zgonów na drogach na 1 mln mieszkańców. Go­rzej jest jedynie w Rumunii i Bułgarii. Co więcej, zajęliśmy pierwsze miejsce ze wskaźnikiem 12 zabitych na miliard przejechanych kilometrów w latach 2016–2019.

Statystyki Eurostatu pomijają więc coś istotnego: jak czuć się bezpiecznie w kraju, w którym, choć ciężko paść ofiarą gangu czy mordercy, to wyjąt­kowo łatwo wpaść pod koła kierowcy?

Ryzyko wypadku drogowego to ci­che zagrożenie, ponieważ pozostaje ono często niezauważane przez sferę publiczną, mimo licznych negatyw­nych konsekwencji, jakie ze sobą nie­sie. Należą do nich skutki zdrowotne, psychologiczne, społeczne i ekono­miczne, które przekładają się na kosz­ty ponoszone nie tylko przez bezpo­średnio poszkodowanych, ale także wszystkich obywateli. Zapewnienie bezpieczeństwa jest podstawowym sensem istnienia struktur państwo­wych. Służenie obywatelom zaczynać się musi od zapewnienia im podsta­wowej ochrony będącej naszym pra­wem, a nie towarem luksusowym. Stad państwo oraz wspierające je in­stytucje obywatelskie muszą reagować w sferze bezpieczeństwa ruchu drogo­wego. Szczególnie w obliczu przyto­czonych wyżej danych.

Świadomość społeczna jako fundament sukcesu

Pierwszym krokiem jest uświa­domienie społeczeństwa. Kampanie społeczne, medialne i tym podobne działania muszą zwracać uwagę na istnienie problemu oraz promować odpowiednie postawy. Tak jak bez postawienia diagnozy pacjent może poważnie chorować, nawet o tym nie wiedząc, bez edukacji nie ma mowy o poprawie zachowań. Takie kampa­nie prowadzi m.in. Fundacja „Nadzie­ja” Osób Poszkodowanych w Wypad­kach Drogowych, skupiając uwagę na niechronionych uczestnikach ruchu drogowego, w poczet których wlicza­ni są m.in. rowerzyści. Walkę o interes tej grupy realizujemy przez program „Bezpieczny Rowerzysta”, w ramach którego publikujemy i propaguje­my treści informacyjno-edukacyjne. W 2018 r. nasza fundacja rozpoczęła również ogólnopolską medialną kampanię społeczną „Jeżdżę świadomie”. To akcja prewencyjna prowadzona na rzecz poprawy bezpieczeństwa na drogach. Ponadto we współpracy z Wydziałem Ruchu Drogowego Pol­skiej Policji dystrybuujemy materiały informacyjne o możliwych skutkach wypadków drogowych. Przeprowadzi­liśmy również wiele publicznych zbió­rek na rehabilitację, leki bądź protezy dla podopiecznych Fundacji.

Wspólnie w stronę bezpieczniej­szej przyszłości

Oczywiście problem, z którym się tu mierzymy, jest bardzo złożony, wy­maga wielowymiarowych działań. Sa­ma edukacja będzie przebiegać mo­zolnie i nie do końca skuteczne, jeśli nie poruszymy tak ważnych zagadnie­nień, jak zmiany w przepisach, proce­durach, infrastrukturze i technologii.

Dlatego Fundacja „Nadzieja” od lat organizuje spotkania wszystkich za­angażowanych podmiotów, aby dzięki wymianie poglądów i doświadczeń wy­pracować spójną, szeroką odpowiedź na problem nadmiernej liczby śmier­telnych wypadków komunikacyjnych w naszym kraju. Inspiracją do podję­tych przez nas działań są doświadcze­nia płynące z prawie 20-letniej dzia­łalności oraz prowadzone w obrębie tego tematu badania, statystyki i ra­porty. W ten sposób powstał realizowa­ny przez fundację Ogólnopolski Pro­gram „Bądź bezpieczny na drodze”, którego misją jest integracja wszystkich środowisk zawodowych i społecznych wokół tematu bezpieczeństwa ruchu drogowego. Podsumowanie efektów całorocznej pracy uczestników tego przedsięwzięcia następuje na corocz­nie organizowanym Ogólnopolskim Konwencie pt. „Współpraca między­sektorowa i innowacje na rzecz bez­pieczeństwa drogowego”. W tym roku odbędzie się już trzecia edycja. Podczas wydarzenia eksperci i reprezentan­ci wszystkich sektorów oraz różnych szczebli wspólnie ze zwykłymi obywa­telami uczestniczą w spotkaniach oraz wykładach i debatują nad nimi. Efek­tem tej współpracy jest m.in. sporzą­dzenie listy rekomendowanych rozwią­zań przesyłanej bezpośrednio do decy­dentów. Propozycje wyłonione w toku poprzednich edycji zostały w znacznej liczbie zrealizowane lub są w trakcie realizacji. Sam konwent każdorazowo otrzymuje przy tym patronaty honoro­we i wyrazy poparcia Prezesa Rady Mi­nistrów, Ministrów, PFRON, NCBR, wyższych uczelni, samorządów itp.

Nasz dorobek

Dotychczasowe konwenty oka­zały się sukcesem – obie konferencje zaowocowały utworzeniem listu po­stulowanych rozwiązań innowacyj­nych, legislacyjnych i organizacyjnych, zwiększających nasze bezpieczeństwo. Korespondencję tę przesyłamy do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, skąd dalej rozdysponowana zostaje do poszczególnych resortów. Głównym postulatem Fundacji „Nadzieja” był wniosek o powołanie wiodącej insty­tucji zarządzającej bezpieczeństwem na polskich drogach. Spotkał się on z aprobatą i chęcią powołania opisa­nej instytucji. Inne zaproponowane na konwentach pomysły i rozwiązania znajdują już zastosowanie w praktyce, jak np. wykorzystanie dronów przez Policję. Prezentowane były także takie innowacje techniczne, jak zróżnicowa­ne systemy inteligentnych przejść dla pieszych czy VR-owe symulatory jaz­dy oraz drony służące do patrolowa­nia tras samochodowych i kolejowych wraz z oprogramowaniem rozpozna­jącym miejsca newralgiczne, aplikacje służące wyznaczaniu tzw. tras alterna­tywnych lub osobiste czujniki ochrony pieszych. Ostatnie głośne zmiany do­tyczące pierwszeństwa pieszych, mini­malnej odległości od poprzedzającego pojazdu, przepisów dotyczących hulaj­nóg czy podwyższenia wysokości man­datów i grzywien również znajdowały się na listach postulowanych zmian.W ramach przedsięwzięcia ogłoszony zo­stał także otwarty nabór dla osób zain­teresowanych zgłaszaniem innowacyj­nych rozwiązań i pomysłów wdrożenia nowych technologii mogących przy­czynić się do wzrostu bezpieczeństwa na polskich drogach. Zaproszenie skie­rowane jest do osób prywatnych, wy­nalazców oraz przedsiębiorców, którzy chcieliby zaprezentować swoje propo­zycje w sferze tego zagadnienia. Chce­my w ten sposób zaangażować w pro­blem bezpieczeństwa ludzi z różnych grup. Pokazać, że każdy z nas może dokładać starań, by wciąż poprawiać sytuacje na drogach. Staramy się w ten sposób nie tylko budować poczucie odpowiedzialności, ale też sprawczości pojedynczego obywatela w tym palą­cym społecznym problemie.

Edukacja dzieci i młodzieży

Sfera ruchu drogowego ma jed­nak to do siebie, że każdy z nas w niej uczestniczy, czy to jako pieszy, czy kie­rowca, tym samym każdy z nas ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo – wypadki powodują przecież przede wszystkim ludzie. Poczucie bezpie­czeństwa towarzyszy nam również, gdy jesteśmy pewni swoich umiejętności, a nabyta wiedza i związane z nią wy­robione nawyki pozwolą uniknąć nie­zamierzonych błędów. Wdrożenie pra­widłowych zachowań wymaga jednak kształtowania odpowiedniej postawy już od najmłodszych lat. Stąd postu­lat naszej fundacji, by wprowadzić ob­ligatoryjne dla wszystkich poziomów szkół zajęcia z „wychowania drogo­wego”. W programie tego przedmiotu zawierałyby się między innymi sposo­by reagowania w sytuacjach zagroże­nia, uczulanie młodzieży na potrze­bę wzmożonej uwagi, respektowanie przepisów czy stosowanie zasady ogra­niczonego zaufania.

Przepracowywanie traumy

Konsekwencje każdego wypadku drogowego są wielowymiarowe, dale­kosiężne i dotykają w każdym indywi­dualnym przypadku więcej niż jedną osobę. Każde takie zdarzenie jest za­zwyczaj początkiem długiego okresu braku poczucia bezpieczeństwa. Doty­ka to dzieci, niejednokrotnie osieroco­nych, osób bliskich poszkodowanym i sprawcom. Osoby te razem z bezpo­średnio poszkodowanymi wymagają często wsparcia, opieki i działań ma­jących na celu odbudowanie poczucia bezpieczeństwa – nie tylko material­nego, ale również psychicznego. Taką pomoc w procesie podnoszenia się po tragedii zapewnia Fundacja „Nadzie­ja” Osób Poszkodowanych w Wypad­kach Drogowych, która przy wsparciu Fundacji ORLEN powraca do organi­zacji turnusów psychoterapeutycznych dla swoich podopiecznych i ich rodzin. Trauma powypadkowa wymaga lecze­nia i rehabilitacji dokładnie tak samo jak uszkodzenia ciała. Oprócz turnu­sów, nasza fundacja wspiera ofiary wypadków zapewniając indywidualne spotkania, od czasu pandemii działa­my także w trybie online. Poświęcamy im swoją uwagę i świadczymy wspar­cie, czy to w formie porady i informacji dotyczących ich obecnego położenia, czy też oferując możliwość rozmo­wy, również tej psychoterapeutycznej. Funkcjonuje także forma telefonu za­ufania, gdzie każdy potrzebujący może uzyskać pomoc.

Wsparcie bywa jednorazowe, jed­nak opieka wymaga czasu, tak jak cza­su potrzeba na samą podróż. Jechać „szybko, ale bezpiecznie” się nie da. To oksymoron.

Przede wszystkim zapobiegać

W Polsce wypadki drogowe są naj­częstszą przyczyną śmierci młodych ludzi w wieku do 44 lat – czy mamy się na to godzić? NIE! Doświadcze­nia, jakie płynną z długoletniej pracy z ofiarami wypadków komunikacyj­nych, upoważniły Fundację do wyraź­nego zaakcentowania oraz wskazania, jak wysokie są koszty społeczne re­habilitacji. Traktując swoją misję sze­roko, nasza fundacja dostrzega przy tym konieczność poprawy profilakty­ki systemowej nastawionej na ograni­czenie liczby osób poszkodowanych w wypadkach drogowych. To jeden z naszych głównych celów. Wzmożone ostatnimi czasy działania prewencyjne skupiające się na zmianach przepisów i kar muszą być uzupełniane działania­mi miękkimi, angażującymi organiza­cje trzeciego sektora w realizację misji niesienia pomocy tym już poszkodo­wanym, również w wymiarze psycho­logicznym. Poczucie bezpieczeństwa będzie pełne tylko wtedy, gdy oprócz poprawy sytuacji na drogach zapewni­my ofiarom i ich bliskim łatwy i ogólny dostęp do pomocy. Fundacja „Nadzie­ja” Osób Poszkodowanych w Wypad­kach Drogowych działa już prawie 18 lat, w tym 17 jako organizacja pożytku publicznego, na rzecz pomocy ofiarom wypadków komunikacyjnych. Na tym polu swojej działalności nasza funda­cja koncentruje się na kompleksowej rehabilitacji powypadkowej, tj. fizycz­nej, psychicznej i społeczno-zawodo­wej. Dzięki otrzymywanym funduszom z tytułu zasądzonych od skazanych za przestępstwa drogowe nawiązek są­dowych kilka lat z rzędu organizowa­ne były cykliczne grupowe wyjazdy podopiecznych fundacji. Realizujemy w ten sposób program „Rehabilitacja i rozwój psychofizyczny poprzez wy­poczynek, turystykę i rekreację”. Misją fundacji jest zwiększenie szans osób niepełnosprawnych na możliwie nie­zależne, samodzielne i aktywne życie. Obecnie zadanie to wykonywane jest przede wszystkim dzięki darowiznom wpływającym na indywidualne kon­ta bankowe prowadzone dla każdego podopiecznego oddzielnie oraz z uzy­skanego 1% podatku od osób fizycz­nych, co bardzo ogranicza niesioną pomoc.

zdjęcia w galerii pochodzą ze zbiorów Fundacji „Nadzie­ja” Osób Poszkodowanych w Wypad­kach Drogowych OPP, zdjęcie na górze Mag Woznak Art

Udostępnij

Możliwość komentowania jest wyłączona.