Film Jerzego Skolimowskiego, który stał się sensacją festiwalu w Cannes

Film Jerzego Skolimowskiego, który stał się sensacją festiwalu w Cannes. O czym jest ten film, co zainspirowało autora, a co najważniejsze, co chciał nam powiedzieć? Przypomnijmy, że jego ostatni film otrzymał wiele nagród, a także nominację do Oscara.

19 maja w Cannes odbyła się premiera filmu weterana polskiego reżysera Jerzego Skolimowskiego. Jest to swojego rodzaju film drogi poświęcony szaremu osłowi, nieskomplikowane nazwany – „Kłapouchy”. Świat ukazany jest nam oczami zwierzęcia, które wyrusza w bajeczną podróż, spotykając po drodze dobrych i złych ludzi. A widz musi tylko za nim podążać… W rolach głównych – Sandra Drymalska, Isabelle Huppert, Lorenzo Tsurzolo, Mateusz Kosciukiewicz, Saverio Fabbri, Tomasz Organek.

Kim jest Jerzy Skolimowski

Nazwisko reżysera, o którym prawdopodobnie chcesz wiedzieć, to po polsku Jędrzej Skolimowski. Jest znanym polskim reżyserem, scenarzystą, aktorem i pisarzem, który od ponad pięćdziesięciu lat pracuje w branży filmowej i pokazuję nam nowe ścieżki kina. Urodził się 5 maja 1938 roku w Łodzi, a dziś ma już osiemdziesiąt lat.

Skolimowski rozpoczął swoją karierę filmową w latach 60., kręcąc nowatorskie filmy z niezwykłą strukturą fabuły i eksperymentami z kamerą. Jego wczesne osiągnięcia obejmują filmy takie jak Idioci i anioły (1961), Barrier (1966) i Dzień psa (1968). W swoich pracach zwracał uwagę na problemy społeczne, takie jak przemoc, bezrobocie i korupcja.

Skolimowski jest także autorem kilku książek, w tym Demons on Wheels, God and Jean-Claude Van Damme oraz A Tale of Three Cities.

O czym jest film

Świat jest dość tajemniczym miejscem, jeśli spojrzeć na to wszystko oczami prawdziwego zwierzęcia. Kłapouchy – szary osiołek o bardzo ciekawych i melancholijnych oczach, niespodziewanie spotyka na swojej drodze ciekawych ludzi. Większość z nich wydaje się zła

dla faceta, przeżył wielką radość i wielki ból z powodu tego, że środowisko jest tak różne. Na pewien czas główny bohater pogrąża się w świecie katastrof, popada w kompletną rozpacz.

Dalej czeka go podróż pełna rozmaitych przygód. A najstraszniejszą bestią na drodze osła jest niezmiennie człowiek. Współczesna Europa, którą eksploruje Kłapouchy, jest nie mniej niebezpieczna niż dwieście lat temu, tylko nowoczesne narzędzia zabijania stały się bardziej zaawansowane

Ale nie traci rozumu. Całkiem przypadkowo, w obliczu nieprzyjemnych ludzi, zwierzę było zmuszone znosić nie najlepsze chwile. Wkrótce życie zaczyna zamieniać się w piekło, co czyni z niego agresywnego rywala. Po takim incydencie osioł przestaje wierzyć w cud, staje się jednym z prawdziwie zamkniętych żywych stworzeń, w których życiu są ciągłe kłopoty

Wrażenia i aktorzy

Osiem siwych osłów wcieliło się w rolę bohatera włóczęgi w filmie i żadnemu z nich nie stała się krzywda na planie, mimo kipiących na ekranie namiętności. Partnerami Kłapouchego były europejskie gwiazdy filmowe. W Kasandrze poznajemy ciekawą młodą polską aktorkę Sandrę Dzimalską z cenionego serialu „Sexyfie”. Kłapouchy spotyka także Vito, granego przez obiecującego włoskiego kina Lorenzo Zurzolo z serialu „Dziecko”, a na obrazie Hrabiny – niezrównaną Isabelle Huppert.

Inspiracja i wrażenia

Inspiracją dla tego filmu był Lucky Balthazar Roberta Bressona z 1966 roku, do którego Jerzy Skolimowski przyznał się magazynowi Télérama w 2010 roku, że bardzo mu się podobał: „To dla mnie najważniejszy film, bo jedyny, który naprawdę głęboko wzruszył”. Jerzy Skolimowski podziwiał styl Bressona, który określił jako „pozbawiony wszelkiego sentymentalizmu, nonszalancki, niemal obojętny”. A teraz nadeszła jego kolej, by opowiedzieć swoją historię o ośle. I robi to po mistrzowsku. Akcja filmu płynie jak strumyk przez góry i doliny, wsie i miasta, a Kłapouchy pozostaje słodkim, niewinnym, nie narzekającym stworzeniem, gdziekolwiek poniesie go los: na arenę cyrkową, na boisko, do rzeźnia. (Nina Romodanowska)

Ten film jest naprawdę pełen życiowych i filozoficznych pytań, daje do myślenia i nawet osoba najbardziej odległa od kina będzie w stanie wyciągnąć pewne wnioski. Mamy nadzieję, że ten film otrzyma wszystkie zasłużone nagrody, a jego reżyser będzie znany całemu światu.

Artykuł redakcyjny